آب های زیرزمینی؛ منابعی مهم در کره زمین که باید جدی گرفته شوند!

آب های زیرزمینی جزو مهم ترین منابع آبی کره زمین هستند که با مسئله مهم زیست محیطی مواجه اند. گاهی وقتی صحبت از منابع آبی زمین به میان می آید، شاید ذهن شما به سمت نهرها، رودخانه ها و یا دریاچه ها منحرف شود؛ اما منابع آبی زیرزمینی، چیزی جز اینها است! این منابع در حقیقت به تمامی آب های شیرین جهان گفته می شود که در یخچال های طبیعی و یخ های قطبی، محبوس نشده اند!

منابع آب های زیرزمینی اکثراً در عمق معینی از پوسته زمین یافت می شوند؛ یعنی جایی در شکاف ها و فضاهای لابه لای خاک، ماسه ها و سنگریزه ها. این جریانات آب در سفره های زیرزمینی وجود دارند و می توان از طریق روش های درست و اصولی، با حفر چاه ها یا قنات ها به طور طبیعی از آنها بهره برداری نمود. وقتی این چشمه ها به سمت نهرها جاری می شوند، به تنظیم سطح آب های جاری روی زمین، کمک زیادی می کنند.

به عبارت کلی، منظره های زیبایی از رودخانه ها، دریاچه ها، نهرها و رودها که ما در روی سطح زمین از تماشای آنها لذت می بریم، در واقع سرچشمه گرفته ای منابع زیرزمینی آبی هستند.

متأسفانه امروز شاهد هستیم که بهره برداری از آب های زیرزمینی بسیار صورت می گیرد و برای بخش کشاورزی و آبیاری محصولات متنوع مصرف می شود. بهره برداری بیش از حد از سفره های آب زیرزمینی می تواند این بسترها را به تدریج به سمت نابودی بکشاند!

این روند، با روندی بسیار آرام، تأثیر منفی بر محیط زیست خواهد داشت. نه تنها مردم، بلکه حیات وحش نیز به آب های زیرزمینی وابسته هستند. تمامی جانوران آبزی در رودخانه به واسطه بسترهای آب زیرزمینی، زندگی خود را می گذرانند. وقتی حجم سفره های آبی زیر زمینی کم می شود، حجم آب رودخانه ها نیز کاهش پیدا می کند؛ به این ترتیب است که آب تالاب ها و چشمه ها نیز به خطر می افتد.

 

لازم به ذکر است که منبع اصلی آب برای تالاب ها و چشمه ها برای تنوع زیستی آب شیرین و حفاظت از پرندگان مهاجر، اهمیت حیاتی دارند.

یکی از چالش های اصلی زیست محیطی در جامعه امروزی، حفاظت از آب های زیرزمینی است. سطح آب های زیر زمینی به راحتی با چشم غیرمسلح قابل رویت نیست و بنابراین منابع ممکن است ناآگاهانه آلوده شوند، یا حتی بیش از حد از آنها بهره برداری شود، به این معنی که بیش از آن که بتوان به طور پایدار، دوباره پر شوند، آب بسترها از زمین خارج می شود.

منابع آب زیرزمینی توسط محل های دفن زباله، مخازن سپتیک، مخازن گاز زیرزمینی نشت کننده و استفاده بیش از حد از کودها و آفت کش ها آلوده می شوند.

با این حال، سفره های آب زیرزمینی قابلیت شارژ و پر شدن مجدد را دارند. زمانی که آب ناشی از بارش باران و ذوب برف به داخل شکاف‌ها و حفره های زیر سطح زمین نفوذ می‌کند، یا به‌طور مصنوعی، زمانی که مردم برای بازگرداندن سطح آب‌های زیرزمینی، جریان رواناب ها را به سمت حفره های زیرزمینی هدایت می کنند، به طور طبیعی این اتفاق می‌افتد تا آب از طریق کانال‌ها، حوضه‌ ها یا حوضچه‌ها دوباره جذب زمین شود.

با بدتر شدن تغییرات آب و هوایی، اهمیت ذخایر آب زیرزمینی برای حفظ دسترسی مردم جهان به آب آشامیدنی سالم و بهداشتی، پررنگ تر می‌شوند. آنچه در حال حاضر برای جلوگیری از آلودگی آب‌های زیرزمینی در خانه‌ها و شهرها نیاز داریم، اطمینان از دفع مناسب زباله‌ها و مواد شیمیایی، حمایت از تلاش‌ها برای افزایش آگاهی جوامع، فراخوان جهانی پایداری آب‌های زیرزمینی و همکاری دولت ها است.

بیشتر بخوانید: شیمی خاک؛ بررسی ترکیبات و فرآیندهای زیستی

منابع آلودگی آب های زیرزمینی؛ تهدیدی برای همه نسل ها!

کیفیت منابع آبی زیرزمینی به شدت به مناطق اطراف آن بستگی دارد. منابع آبی روی زمین به نوعی، حجم آب های زیر زمین را شارژ می کنند، به همین دلیل است که وجود هر منبع آلاینده در نزدیکی سفره های زیرزمینی آب، تهدیدی بزرگ برای آنها محسوب می شود.

منابع آلودگی آب های زیرزمینی، بسیار متنوع هستند.

قبل از وضع مقررات زیست ‌محیطی در دهه ۱۹۷۰، پایگاه‌های نظامی و تأسیسات صنعتی، سوخت، حلال‌ها و سایر زباله‌های مایع را در گودال‌ها می ریختند، جایی که آلاینده‌ها به سفره آب زیرزمینی نفوذ می‌کردند.

سایر منابع آلاینده آب های زیرزمینی عبارتند از:

• مخازن بنزین مدفون در زمین
• دفن غیر استاندارد و غیر اصولی زباله ها
• نفوذ مواد شیمیایی کشاورزی
• مایع خروجی از سپتیک تانک های ساختمان های مسکونی و پسماندهای کشاورزی، حاوی منابع غنی از آلاینده های نیترات ها، باکتری ها و ویروس ها
• چاه هایی که نیمه حفر شده، رها شده یا به درستی ساخته نشده اند
• رواناب ناشی از طوفان

در بسیاری از این موارد، آلاینده‌ها بر توانایی طبیعی خاک برای فیلتر کردن آلودگی غلبه می‌کنند؛ آلاینده‌ها یا در مدت زمان کوتاه‌تری از خاک عبور می‌کنند تا تجزیه شوند، یا توسط ارگانیسم‌های موجود در خاک مصرف شوند.

آب آبیاری محصولات زراعی و باغی، حاوی کودها، مانند سیستم‌های سپتیک، تصفیه خانه‌های فاضلاب، کارخانه‌ های لبنی و کودهای شیمیایی، یک عامل رایج در آلودگی آب های زیرزمینی است.

برای سفارش ترجمه تخصصی متون شیمی، انگلیسی به فارسی با ما تماس بگیرید.

در مورد منابع آلوده کننده سفره های آب زیرزمینی به سایر آلاینده های زیر دقت کنید:

برخی از آب های زیرزمینی نیز با سایر عناصر طبیعی شسته شده از زمین، از جمله رادون، بور و آرسنیک آلوده می شوند.

بور، عنصری است که یک ریز مغذی ضروری بوده اما در غلظت های بیشتر، برای گیاهان سمی است. بور در منابع آب زیرزمینی در غلظت های مضر برای گیاهان، در شمال و جنوب غربی “دره ساکرامنتو” و در بخش هایی از “رودخانه سان خواکین” و حوضه “دریاچه تولار” یافت می شود.

جیوه، کروم و سلنیوم در چاه های غرب “دره سان خواکین” در غلظت های فراتر از استانداردهای فدرال برای حیات وحش یافت شده است. آرسنیک، سولفید هیدروژن و رادون، همگی با عبور از خاک، به سمت منابع زیرزمینی آب، شسته می شوند.

آرسنیک، یک عنصر نیمه فلزی است که در نگهدارنده‌های چوب، مواد شیمیایی کشاورزی، علف‌کش‌ها و آفت‌کش‌ها استفاده می‌شود. آرسنیک به دلیل سمیتی که برای انسان دارد، شناخته شده است – مصرف کمتر از ۱۰۰ میلی گرم یا یک هزارم گرم آرسنیک، معمولاً منجر به مسمومیت شدید می شود. ماده آرسنیک به طور طبیعی در برخی از خاک‌ها وجود دارد که می‌تواند منجر به وجود مقادیری از این ماده در آب‌های زیرزمینی در غلظت‌های کم شود.

آژانس فدرال حفاظت از محیط زیست (The federal Environmental Protection Agency and California)، استاندارد آرسنیک برای آب آشامیدنی را ۱۰ قسمت در میلیارد (ppb) تعیین کرده اند. طبق گزارش هیئت کنترل منابع آب ایالتی کالیفرنیا، در سال ۲۰۲۱، بیش از ۸۰۰ چاه آب آشامیدنی دارای سطوح آرسنیک بالاتر از استاندارد فدرال بودند.

برای سفارش ترجمه تخصصی متون محیط زیست، انگلیسی به فارسی با ما تماس بگیرید.

آلاینده های شهری و صنعتی که منابع زیرزمینی آب را تهدید می کنند

منابع آلودگی شهری ناشی از نشت مخازن و فاضلاب، تخلیه زباله های صنعتی، تاسیسات تجاری، سیستم های سپتیک خراب، و محل های دفن زباله قدیمی و فعلی است. یکی از منابع آلودگی، نشتی مخازن سوخت زیرزمینی است که بسیاری از آنها از پمپ بنزین های محله ای هستند.

نشت سوخت، حاوی تعدادی مواد شیمیایی است که برخی از آنها با بروز سرطان مرتبط هستند و در برخی نقاط، مخازن آب های زیرزمینی را آلوده کرده اند. پاکسازی مخازن، خاک های آلوده و بستر آب زیرزمینی زیر آنها، در برخی موارد با اختصاص بودجه ویژه حمایت شده است.

بهترین راهکار برای محافظت از منابع آبی زیرزمینی چیست؟

محافظت از منابع سفره های آب زیرزمینی و جلوگیری از آلودگی آن، یکی از مهم ترین مسائل جوامع امروزی است. به طور کلی، با دیدگاه منطقی، اقدامات پیشگیرانه، نوعی تمرکز بر محیط زیست است، زیرا وقتی یک حوضچه آلوده می شوند، حذف آلاینده ها عملاً غیرممکن و بسیار پرهزینه است.

جای نگرانی است که وقتی یک سفره آبی زیرزمینی آلوده می شود، آلودگی ها تا صدها سال در آن بستر باقی می مانند! این می تواند زمینه ای را فرآهم کند تا با جریان یافتن آب به سطح زمین، آلاینده ها نیز منتقل شوند! شاید در ابتدا این مسئله بسیار جزئی به نظر برسد، اما در مقیاس وسیع، می تواند به بزرگ ترین مشکل برای کره زمین تبدیل شود!

بهترین راهکار برای حل این مشکلات این است که تمامی مسئولان در این زمینه بتوانند از طریق وضع قوانین و نظارت های مستمر، بسترها و منابع آب زیرزمینی را به درستی کنترل کنند. درک درستی از منابع آلاینده آب زیرزمینی و اجرای روش های کنترل آلودگی ها، در این مسیر، ضرورت دارد.

در پایان لازم است خاطرنشان سازیم که اگر منابع آلوده کننده تمامی آب های کره زمین، کنترل نشوند، بحران شدید و خطرناکی گریبانگیر جوامع در همه کشورها خواهد شد!

ترجمه تخصصی: اولتراشیمی